links: Agraven voor hetgeen hoogstwaarschijnlijk beschouwd kan worden als een kledingstuk bestemd voor godsdienstoefeningen.
Agraven zijn doorgaans kunstig versierde sluitgespen van een openvallende mantel bestaande uit twee delen, een met een oog en een met een haak, en de techniek waarmee zo'n mantel dan bij elkaar werd gehouden was er een die voor de middeleeuwer tot allerlei mensen redelijk ver in de Nieuwe Tijd nogal vooruitstrevend was en moeilijk te begrijpen viel, ik herinner mij dit verschijnsel van onbegrijpelijkheid zelf vanuit mijn vroege jeugd, en zeg eens, wie kan er nu begrijpen dat een ritsluiting, die natuurlijk net zo in elkaar zit, altijd werkt totdat er een tandje doorheen schiet waaraan teveel kracht was gezet?
Ik vertel dit erbij om weer te geven hoe, zoals ik mij tegenover een hooggeleerde heer in de Archeologie na afloop van een mooie studiereis door het toenmalige oude Griekenland, wij letten als studenten natuurlijk voornamelijk op de cultuurgegevens in de musea, de verhalen erom heen en de romantiek van de ruïnes, ter verontschuldiging zij het bekend dat er in die tijd geen modern Griekenland bestond, ook al eens heb uitgedrukt: niet alleen het cultureel en staatkundig gegeven van het menselijk bestaan in zijn gemeenschappelijkheid met anderen gelijk aan hem vertoont een geschiedkundige opgang tot een hoger niveau, ook het denken en het bewustzijn binnen de grote mensenfamilie zelf, niet op de laatste plaats het zelfbewustzijn van de mens, vertonen een ontwikkeling in positieve zin, in opgaande lijn derhalve, tot een hogere graad van verfijning en diversifiëring.
Met name het technische kunnen en de kennis van de natuurlijke gegevenheid van het leven lopen vooruit in een op die manier te beschrijven ontwikkeling welke uiteraard niet lineair en gelijkmatig verloopt maar doorgaans betiteld wordt als in fases verlopend, met sprongen en tijden van bestendigheid en rust, zoals de planten levendig deelnemen aan het grote wereldgebeuren waarvan wij een deel zijn maar geen radertje meer vormen of zo worden beschouwd. Die opgaande ontwikkeling doet zich soms gelden alsof er plotseling een bron ontsprongen is die na een korte periode als een waterval van de rots te zijn gestort al snel overgaat in het zachte kabbelen van een heldere waterstroom in het dieper gelgen dal waar de mensen hun huizen bouwen.
Het denken in het algemeen en onze lichamelijkheid daarmede verband houdende, onze motoriek en onze zintuigelijke vermogens, alles verloopt in een samenhang met onze omgeving, met de gehele aarde en de natuurlijke omgeving daarvan. Het wonderlijke van de feitelijkheden hieromtrent is dat er maar zelden sprake is van een werkelijk terugvallen in ontwikkeling tot de duisternis van een voorafgaande tijd.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
Ons bestaan, het leven in zijn diepere betekenis als een geschenk, een gave, bevat een zin in zichzelf die zich soms moeilijk kennen laat. Het is alsof wij af en toe opnieuw geboren mogen worden, vanuit de enkelingen die ons voorgaan en leiden, begeleiden en hun illustratieve vermogens paraat houden om ons te leren zien en horen naar alles wat met ons aan het geschieden is, leidt het meeste het woordelijke voorgaan, de meningsvorming, het ontstaan van de eigen mening en het eigen inzicht, tot een evenwichtig procesmatig verloop van die veranderingen met allen die in de samenleving hun blik gespannen richten naar buiten, niets vermoedende dat het erom gaat dat zij de blik weer naar binnen leren richten. Dit in wezen collectieve of maatschappelijke gebeuren vormt voor ons een verklaring ook voor het respecteren van de wijsheid die ons deed besluiten de wereld onder te verdelen in evenzovele nationale staten, waarmee ik niet wil aangeven dat op dat gebied nu zomaar alles vast is komen te staan of dat wat over een land en volk gedacht en gezegd kan worden maar ook meteen behoort tot het rijk der altijd durende wetmatige waarheden.
Tegenwoordig, hoewel de fashion al aan het minderen is gegaan, wordt nog vaak gedacht aan etniciteit als een verklaring voor individueel gedrag, maatschappelijke patronen in verleden, heden en toekomst, er wordt gedacht aan gemeenschappelijke kenmerken die worden toegeschreven aan een groep die tot dan toe nog in de geheimenis van de gemeenschap van burgers van een samenleving bleef verborgen, maar ik heb niet eens hoeven zoeken naar het bewijs dat het behoren tot een bepaald volk of volkje tot de minst betekenende waarderingen behoort voor wie iemand is of voor wat mensen ook in politieke en culturele zin dan wel op godsdienstige wijze nastreven.
________________________________________________________________________
= "En in geen enkel opzicht zal ooit verklaarbaar of aantoonbaar te bewijzen zijn of worden waaraan wij nu in feite een dergelijke vooruitgang in ons in sommige opzichten ook weer altijd hetzelfde blijvende verschijnen in de kring van onze levensgezellen, te danken hebben." =
______________________________________________
Een andere vorm voor de mantelgesp is de rationale waarmee het begrijpelijke van de mantelsluiting alweer dichterbij komt.
rationalen
rationale
Versierde sluitgesp, gewoonlijk vervaardigd uit edelmetaal, op de koorkap van paus, kardinalen en bisschoppen bij bijzondere gelegenheden. De term rationale verwijst naar de in de bijbel genoemde efod van de priester. In de middeleeuwen was het samengesteld uit twee vierkante stukken rijk met edelstenen versierde stof, die over borst en schouders afhingen.
Persoonlijk object
Religieus Erfgoedthesaurus
n.b. In de hervorming treft men het religieuze gebruiksvoorwerp ook wel aan maar dan in een andere zin en setting, met een verschillende functie binnen de liturgie van de godsdienstoefening. Daarbij verschilt de aard van het religieuze voorwerp in de hervorming sterk van die in andere geloofsgemeenschappen, en de accenten voor het sacrale en het sociale karakter van de samenkomst worden minder benadrukt in hun anders zijn dan in de door een enkele priester geleide kerkgemeenschappen.
Voor de filosofen:
De mantelgespen zijn overigens gesmeed volgens een systeem dat wij nog altijd gebruiken als een vorm om zaken in virtuele of materiële zin in elkaar te laten klikken, met elkaar te verbinden teneinde een sterkere eenheid en dragelijkheid van de bewuste vorm van werkelijk beleefbare materialiteit tot stand te brengen, als het ware te constitueren, in te stellen. In dit systeem is het de bedoeling dat het oog past, vastgezet wordt in, de haak, of omgekeerd de haak in het oog hetgeen wat logischer klinkt maar het in fysicalistisch opzicht niet is. De bedoeling is een eenheid tot stand te brengen tussen twee onderscheiden delen waarvan het kenmerkende aspect behoort te zijn dat deze in zijn samenhang voor een wat langere tijd dan het moment van verschijnen van zijn betekenis blijft bestaan. In zijn feiteleijke ideomatische definitie is er tussen zo'n gesp en een link of lien in de wereld van het internet maar weinig verschil.
= "zoals in de beeldplaat bovenaan de bladzijde afkomstig van waarschijnlijk een reeds half vergane kostbare koorkap, dat is zo'n priesterlijk gewaad dat voor sacrale doeleinden de drager een uiterlijk waardige gestalte moet verlenen en de ontvankelijkheid voor het verschijnen van het hogere aan de mensen in hun midden wanneer zij aan een liturgische viering deelnemen, mogelijk te maken, werd deze agrave gebruikt om een mantel of cape aan de hals te sluiten. De gespen kunnen bevestigd zijn aan een koorkap of andere mantel, en zij werden natuurlijk ook door de meer welgestelden in wereldlijke zin gebruikt om hun mantels mee te sluiten.
Zeker in de tijden dat dit gespsysteem werd uitgevonden waren de wereldlijke en religieuze gezagsuitdrukkingen nog sterk met elkaar verweven en in elkaar overgaand." =
Hieronder geven wij nog een foto van zo'n gespenstel met daaraan een kostbaar aandoende geweven mantel waarschijnlijk van een wereldlijke gezagsdrager.
bron: google + voor CecylBeau
Agraven zijn doorgaans kunstig versierde sluitgespen van een openvallende mantel bestaande uit twee delen, een met een oog en een met een haak, en de techniek waarmee zo'n mantel dan bij elkaar werd gehouden was er een die voor de middeleeuwer tot allerlei mensen redelijk ver in de Nieuwe Tijd nogal vooruitstrevend was en moeilijk te begrijpen viel, ik herinner mij dit verschijnsel van onbegrijpelijkheid zelf vanuit mijn vroege jeugd, en zeg eens, wie kan er nu begrijpen dat een ritsluiting, die natuurlijk net zo in elkaar zit, altijd werkt totdat er een tandje doorheen schiet waaraan teveel kracht was gezet?
het kerkgebouw van een Hersteld Hervormde Kerkgemeenschap/ niet behorende tot de onwerkelijkheid van de organisatie voor de PKN |
Ik vertel dit erbij om weer te geven hoe, zoals ik mij tegenover een hooggeleerde heer in de Archeologie na afloop van een mooie studiereis door het toenmalige oude Griekenland, wij letten als studenten natuurlijk voornamelijk op de cultuurgegevens in de musea, de verhalen erom heen en de romantiek van de ruïnes, ter verontschuldiging zij het bekend dat er in die tijd geen modern Griekenland bestond, ook al eens heb uitgedrukt: niet alleen het cultureel en staatkundig gegeven van het menselijk bestaan in zijn gemeenschappelijkheid met anderen gelijk aan hem vertoont een geschiedkundige opgang tot een hoger niveau, ook het denken en het bewustzijn binnen de grote mensenfamilie zelf, niet op de laatste plaats het zelfbewustzijn van de mens, vertonen een ontwikkeling in positieve zin, in opgaande lijn derhalve, tot een hogere graad van verfijning en diversifiëring.
Met name het technische kunnen en de kennis van de natuurlijke gegevenheid van het leven lopen vooruit in een op die manier te beschrijven ontwikkeling welke uiteraard niet lineair en gelijkmatig verloopt maar doorgaans betiteld wordt als in fases verlopend, met sprongen en tijden van bestendigheid en rust, zoals de planten levendig deelnemen aan het grote wereldgebeuren waarvan wij een deel zijn maar geen radertje meer vormen of zo worden beschouwd. Die opgaande ontwikkeling doet zich soms gelden alsof er plotseling een bron ontsprongen is die na een korte periode als een waterval van de rots te zijn gestort al snel overgaat in het zachte kabbelen van een heldere waterstroom in het dieper gelgen dal waar de mensen hun huizen bouwen.
Het denken in het algemeen en onze lichamelijkheid daarmede verband houdende, onze motoriek en onze zintuigelijke vermogens, alles verloopt in een samenhang met onze omgeving, met de gehele aarde en de natuurlijke omgeving daarvan. Het wonderlijke van de feitelijkheden hieromtrent is dat er maar zelden sprake is van een werkelijk terugvallen in ontwikkeling tot de duisternis van een voorafgaande tijd.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
jongeren in een kerkdienst |
Ons bestaan, het leven in zijn diepere betekenis als een geschenk, een gave, bevat een zin in zichzelf die zich soms moeilijk kennen laat. Het is alsof wij af en toe opnieuw geboren mogen worden, vanuit de enkelingen die ons voorgaan en leiden, begeleiden en hun illustratieve vermogens paraat houden om ons te leren zien en horen naar alles wat met ons aan het geschieden is, leidt het meeste het woordelijke voorgaan, de meningsvorming, het ontstaan van de eigen mening en het eigen inzicht, tot een evenwichtig procesmatig verloop van die veranderingen met allen die in de samenleving hun blik gespannen richten naar buiten, niets vermoedende dat het erom gaat dat zij de blik weer naar binnen leren richten. Dit in wezen collectieve of maatschappelijke gebeuren vormt voor ons een verklaring ook voor het respecteren van de wijsheid die ons deed besluiten de wereld onder te verdelen in evenzovele nationale staten, waarmee ik niet wil aangeven dat op dat gebied nu zomaar alles vast is komen te staan of dat wat over een land en volk gedacht en gezegd kan worden maar ook meteen behoort tot het rijk der altijd durende wetmatige waarheden.
Gibraltar Rock - naar een tekening door Ludwig Burlitt van omstreeks 1814/ editie van Atelier Cl5** |
Tegenwoordig, hoewel de fashion al aan het minderen is gegaan, wordt nog vaak gedacht aan etniciteit als een verklaring voor individueel gedrag, maatschappelijke patronen in verleden, heden en toekomst, er wordt gedacht aan gemeenschappelijke kenmerken die worden toegeschreven aan een groep die tot dan toe nog in de geheimenis van de gemeenschap van burgers van een samenleving bleef verborgen, maar ik heb niet eens hoeven zoeken naar het bewijs dat het behoren tot een bepaald volk of volkje tot de minst betekenende waarderingen behoort voor wie iemand is of voor wat mensen ook in politieke en culturele zin dan wel op godsdienstige wijze nastreven.
________________________________________________________________________
het dakterras van een burcht met toren in de landstreek Nador |
= "En in geen enkel opzicht zal ooit verklaarbaar of aantoonbaar te bewijzen zijn of worden waaraan wij nu in feite een dergelijke vooruitgang in ons in sommige opzichten ook weer altijd hetzelfde blijvende verschijnen in de kring van onze levensgezellen, te danken hebben." =
______________________________________________
Een andere vorm voor de mantelgesp is de rationale waarmee het begrijpelijke van de mantelsluiting alweer dichterbij komt.
n.b. In de hervorming treft men het religieuze gebruiksvoorwerp ook wel aan maar dan in een andere zin en setting, met een verschillende functie binnen de liturgie van de godsdienstoefening. Daarbij verschilt de aard van het religieuze voorwerp in de hervorming sterk van die in andere geloofsgemeenschappen, en de accenten voor het sacrale en het sociale karakter van de samenkomst worden minder benadrukt in hun anders zijn dan in de door een enkele priester geleide kerkgemeenschappen.
Voor de filosofen:
De mantelgespen zijn overigens gesmeed volgens een systeem dat wij nog altijd gebruiken als een vorm om zaken in virtuele of materiële zin in elkaar te laten klikken, met elkaar te verbinden teneinde een sterkere eenheid en dragelijkheid van de bewuste vorm van werkelijk beleefbare materialiteit tot stand te brengen, als het ware te constitueren, in te stellen. In dit systeem is het de bedoeling dat het oog past, vastgezet wordt in, de haak, of omgekeerd de haak in het oog hetgeen wat logischer klinkt maar het in fysicalistisch opzicht niet is. De bedoeling is een eenheid tot stand te brengen tussen twee onderscheiden delen waarvan het kenmerkende aspect behoort te zijn dat deze in zijn samenhang voor een wat langere tijd dan het moment van verschijnen van zijn betekenis blijft bestaan. In zijn feiteleijke ideomatische definitie is er tussen zo'n gesp en een link of lien in de wereld van het internet maar weinig verschil.
= "zoals in de beeldplaat bovenaan de bladzijde afkomstig van waarschijnlijk een reeds half vergane kostbare koorkap, dat is zo'n priesterlijk gewaad dat voor sacrale doeleinden de drager een uiterlijk waardige gestalte moet verlenen en de ontvankelijkheid voor het verschijnen van het hogere aan de mensen in hun midden wanneer zij aan een liturgische viering deelnemen, mogelijk te maken, werd deze agrave gebruikt om een mantel of cape aan de hals te sluiten. De gespen kunnen bevestigd zijn aan een koorkap of andere mantel, en zij werden natuurlijk ook door de meer welgestelden in wereldlijke zin gebruikt om hun mantels mee te sluiten.
Zeker in de tijden dat dit gespsysteem werd uitgevonden waren de wereldlijke en religieuze gezagsuitdrukkingen nog sterk met elkaar verweven en in elkaar overgaand." =
Hieronder geven wij nog een foto van zo'n gespenstel met daaraan een kostbaar aandoende geweven mantel waarschijnlijk van een wereldlijke gezagsdrager.
bron: google + voor CecylBeau
Geen opmerkingen:
Een reactie posten